Do­ras­ta­my i nag­le oka­zuje się, że są egza­miny na które nie ma­my przy­goto­wanych ściąg.

No to właśnie spieprzyłam. 

Chociaż większość ludzi powie mi, że oni tak chcieli by napisać. 

Niby lepiej niż na próbnym, ale i tak źle. 

Polski chyba zawaliłam, opisałam Harry Pottera. 

Byłam pewna, że jest odpowiedni. 

A potem moja polonistka wszystko zepsuła. 

Zobaczymy, ja już chcę dostać wyniki. 

Łzy i tak już wylałam. 

A najgorsze jest to, że to było proste. 

+ jestem tak inteligentna, że proste zadania zrobiłam źle.. 

Ja się pytam co trzeba mieć w mózgu. 

Le­piej poszu­kać so­bie no­wego przy­jaciela niż płakać po dawnym.

No to chyba nie wiem jak być. 

Uświadomiłam sobie coś co już dawno wiedziałam. 

Ciężko mi tu jest. 

Mam przyjaciół - niestety są nie widoczni. 

Rzadko widzę wsparcie. 

Być może się oddalamy, albo tylko mi się wydaję. 

Priorytety się zmieniają, niektóre uczucia są ważniejsze. 

To smutne, lecz prawdziwe. 

A poza tym nie jestem szczera - do końca. 

Frustruje mnie ta sytuacja, ale  co mam zrobić. 

Wymagają ode mnie lojalności i jestem lojalna. 

Ale jest mi smutno, że dwójka moich przyjaciół nie może się dogadać z drugą dwójką. 

Nie oczekuję pocieszenia, ani zapewnień. 

Nie mogła bym tego wymagać.  

Kiedy ciało jest smut­ne, ser­ce po­woli umiera.

Chyba znalazłam w końcu czas. 

Chociaż to nie jest oficjalnie potwierdzone. 

Byłam na dniach otwartych i teraz wiem tylko tyle, że nic nie wiem.

Mam mętlik w głowie, ale o tym będę myślała po 10 maja. 

***

Smutno, źle tylko płacz mi pozostał.  

Jem, śpię (sporadycznie) i gram. 

Odszedł do domu Ojca.

Widzę to jak przez mgłę. 

Osiem lat temu cały świat płakał. 

Milczał i cierpiał. 

Miałam osiem lat, nie miałam pojęcia co się dzieję. 

Wszyscy patrzyli na pogrzeb, chyba nie chcieli uwierzyć. 

Mało mnie to obchodziło. 

Lecz gdy w naszym kościele był apel, prośba coś się zmieniło. 

Płakałam, ryczałam, lecz chyba myślę, że nie wiedziałam co się dzieje. 

***

Teraz mam żal do siebie o samolubstwo. 

Żałuję, że zamknęłam się na dobro.

Gdy teraz widzę wspomnienia, chłonę wszystko co mówił. 

Cierpię bo już nie ma takiego pięknego człowieka. 

***

Tej rocznicy nie można przemilczeć. 

Musicie od siebie wymagać nawet  gdyby inni od Was nie wymagali